8 Temmuz 2015 Çarşamba

Tufan Efsanesi



Tufan Efsanesi

Türk mitolojisinde, tufan ile ilgili örnekler Altay Türkleri'nin efsanelerinde yasamaktadir. Altay Türkleri'nde, tufan efsanesinin bir kaç söyleyisi vardir. Asagida bu söyleyislerden birine yer verilmistir. Asagida yer alan ve U. Harva Holmberg tarafindan nakledilen Altay Tufan Efsanesi, Islam ve Hiristiyan dünyasinin Nuh Tufani anlatilarina oldukça benzemektedir. Altay Tufan Efsanesi, özetle söyledir:
Sel bütün yeri kapladiginda, Tengiz (=Deniz) yerin üzerinde efendi idi. Tengiz'in yönetimi altinda Nama adinda iyi bir erkek yasardi. Nama'nin Sozun Uul, Sar Uul ve Balik adlarinda üç oglu vardi.
Ülgen (Tanri), Nama'ya bir kerep (=tahta sandik) yapmasini buyurdu. Nama, sandigin yapilmasi isini üç ogluna birakti. Ogullari, kerepi bir dag üzerinde yaptilar. Kerep yapildiktan sonra Nama, onu her biri seksen kulaç olan sekiz halatla köselerinden yere baglamalarini söyledi. Böylece su seksen kulaç yükseldiginde durum anlasilacakti. Bundan sonra Nama, ailesi ile çesitli hayvanlari, kuslari alarak kerepe girdi.
Yeryüzünü sisler kapladi. Dünya korkunç bir karanliga gömüldü. Yerin altindan, irmaklardan, denizlerden sular fiskirdi. Gökten saganaklar bosandi. Yedi gün sonra yere baglanan halatlar koptu, kerep yüzmege basladi; suyun seksen kulaç yükseldigi anlasildi. Yedi gün daha geçti. Nama en büyük ogluna kerepin penceresini açmasini, çevreye bakmasini söyledi. Sozun Uul bütün yönlere bakti. Sonra söyle dedi: “Her sey sularin altina batmis. Yalnizca daglarin doruklari görünüyor.” Daha sonra Nama da bakti. O da “Gökyüzü ile sular disinda bir nesne görünmüyor” dedi.
Kerep sonunda sekiz dagin birbirine yaklastigi yerde durdu. Çomoday ve Tuluttu daglarinda karaya oturdu. Nama pencereyi açti, kuzgunu serbest birakti. Kuzgun geri dönmedi. Ikinci gün kargayi gönderdi, üçüncü gün saksagani gönderdi. Hiçbiri geri gelmedi. Dördüncü gün bir güvercin gönderdi. Güvercin, gagasinda bir ince dalla geri döndü. Nama bu kustan, öteki kuslarin niçin geri gelmedigini ögrendi. Onlar sirasiyla geyik, köpek ve at lesi yemek üzere gittikleri yerde kalmislardi. Nama bunu duyunca öfkelendi. “Onlar simdi ne yapiyorsa, dünyanin sonuna degin onu yapmaga devam etsinler” dedi.
Efsanenin devaminda Nama yaslandigi zaman, kurtardigi canlilari öldürmesi için kendisini kiskirtan karisini öldürür. Oglu Sozun Uul'u yanina alarak cennete (göge) çikar. Daha sonra orada bes yildizli bir yildiz kümesine dönüsür. Holmberg'in düsüncesine göre, tufan kahramanlari, Yayik Han'a dönüsmüstür. Yayik Han, Altay Türkleri'ne göre, insanlari koruyan ve yasam veren bir ruhtur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder