Odin, Nors (İskandinav) Mitolojisi

   

 

İskandinav mitlerindeki Tanrı “TUR” . Savaş gezegeni “MARS” ile ilişkilendirilir. Salı günü “Tuesday” ona atfedilmiştir, yani Mars’ın günü. Simgesi yine Mars’ı ifade eden ve “T” sesi veren oktur. Çok değerli Emel Esin, Türk mitlerinde, ilk Ateşi yakan ve Türk milletine adını veren ATA olan “TÜRK”ü kozmik bir kağan olarak görür ve MARS ile ilişkilendirir. Türk Runik harflerinden “T” sesi veren “OKLU DAİRE” Mars’ı sembolize eder. Ve günümüzde bu runik harf, Mars ikonografisi olarak kullanılmaya devam eder. Mitolojide, TÜRK dişi kurttan doğan atanın oğludur. Eeeeee daha ne olsun. . Bir de 12. yüzyılda yaşayan ünlü astrolog Kazviniye göre, Mars Türklerin gezegenidir. Çin kaynaklarına göre savaş simgesi olan "TULGA" Türk demektir. TUR ve TURK. Örnekler çoğaltılabilir. TULGA, TURAN,... Nuray Bilgili

Odin is a prominently mentioned god throughout the recorded history of the Germanic peoples, from the Roman occupation of regions of Germania, through the tribal expansions of the Migration Period and the Viking Age. Odin continued into the modern period to be acknowledged in rural folklore in all Germanic regions. References to Odin appear in place names throughout regions historically inhabited by the ancient Germanic peoples, and the day of the week Wednesday bears his name in many Germanic languages.

The official etymology of the name of the old Norse theonym Óðinn (popularly anglicized as Odin) and its cognates, including Old English Wóden, Old Saxon Wōden, and Old High German Wuotan, says that it derives from the reconstructed Proto-Germanic theonym *wōđanaz. The masculine noun *wōđanaz developed from the Proto-Germanic adjective *wōđaz, related to Latin vātēs and Old Irish fáith, both meaning 'seer, prophet'. Adjectives stemming from *wōđaz include Gothic woþs 'possessed', Old Norse óðr, 'mad, frantic, furious', and Old English wód 'mad'.

The adjective *wōđaz (or *wōđō) was further substantivized, leading to Old Norse óðr 'mind, wit, soul, sense', Old English ellen-wód 'zeal', Middle Dutch woet 'madness', and Old High German wuot 'thrill, violent agitation'. Additionally the Old Norse noun æði 'rage, fury' and Old High German wuotī 'madness' derive from the feminine noun *wōđīn, from *wōđaz. The weak verb *wōđjanan, also derived from *wōđaz, gave rise to Old Norse æða 'to rage', Old English wédan 'to be mad, furious', Old Saxon wōdian 'to rage', and Old High German wuoten 'to be insane, to rage'.

But this etymology does not correspond to the role that Odin or Vodan seem to have originally had.

The earliest records of the Germanic peoples were recorded by the Romans, and in these works Odin is frequently referred to as the Roman god Mercury. The first clear example of this occurs in the Roman historian Tacitus's late 1st-century work Germania, where, writing about the religion of the Suebi (a confederation of Germanic peoples), he comments that "among the gods Mercury is the one they principally worship. In this instance, Tacitus refers to the god Odin as "Mercury"...

Mercury is a major Roman god, being one of the Dii Consentes within the ancient Roman pantheon. He is the patron god of financial gain, commerce, eloquence (and thus poetry), messages/communication (including divination), travellers, boundaries, luck, trickery and thieves; he is also the guide of souls to the underworld.

You could see how Mercury would be perfect deity for Vikings, the traders, the travellers and the thieves...

While I was discussing Radegast (Welcome guest) with one of my friends, he reminded me that one of Odins names was "far travelled guest"...

This is very interesting. 

In some dialects of South Slavic languages word "od" or "hod" means walk. "odi" or "hodi" means walks and "oditi" or "hoditi" means you walk, walking. "odi on" or "hodi on" means he walks, he who walks. Is odin = odi on = the one that walks, travels? It is Interesting that in Greek we have word ὁδός (hodós) which means threshold, road, path, way, journey, trip, expedition...The official etymology is that the Greek word comes form Proto-Indo-European *sodos. Cognates include Old Church Slavonic ходъ (xodŭ) and Sanskrit आसद् (āsad). I wander if the Greek word actually comes from South Slavic word "od, hod" meaning to walk...The word "odos" (path) would then be something you "od" walk on..."odaš, odiš" means you are walking, "oda si, odi si" means he is walking and "odao si" means you walked, both meaning travel, trip, expedition, journey...

Vodan is another name for Odin. In South Slavic languages word "vodi, voda" means leads, "vodi nas, voda nas" means he leads us and "vodi on, voda on" means he leads, leader...The word "vodja" means leader, "vodja naš" means our leader....Is Vodan = vodi + on = leads he = leader? 

Aesir (İskandinav dillerinde Æsir); İskandinav Mitolojisinde başlıca tanrı topluluğunun genel adı. Diğer topluluğun adı Vanir'dir ve Odin'le birlikte ölümlü insanların hayatlarını yönetirler. Asgard'da yaşarlar. Tanrılar güçlü, güzel ve normal insanlardan daha iridirler. İnsanlardan uzun yaşarlar ama ölümsüz değillerdir. Her tanrı değişik alanlarda bilgiye sahiptir. İyi, sıcakkanlı ve yardım severdirler. Asgard'da çok uzun süreden beri yaşayan Vanir'ler de Æsir tanrıları arasında sayılırlar.

Aesir (Æsir), Büyük İskandinav tanrıların oluşturduğu soydur. Bu soyun lideri Odin'dir. Odin ile birlikte Asgard'da yaşarlar. Asgard'da yaşayan ölümlüleri ve diğer vanir soyundan gelen tanrıları yönetirler. Aesir (Æsir) kelimesinin, tanrı anlamına gelen eski Töton kelimesi Ase'den geldiği düşünülmektedir.

Tanrılar

• Odin - Æsir'in efendisi. Bilgelik ve savaş tanrısı. Eşi: Frigg.
• Thor - Gökgürültüsü, yıldırım ve savaş tanrısı. Eşi: Sif.
• Loki - Düzenbaz, yaramazlık, sorun ve ateş tanrısı. Eşi: Sigyn
• Frey - (Vanir)Bereket ve erkeklik gücü tanrısı. Eşi: Gerd
• Tyr - Savaş ve savaşçı tanrısı.
• Heimdall - Işığın, şafağın tanrısı.Asgard'ın koruyucusu.
• Balder - Aydınlık, barış, güzellik, yeniden doğum ve adalet tanrısı. Eşi: Nanna
• Ull - Beceri, av ve duello tanrısı. Sif'in oğlu.
• Bragi - Şiir ve şairlerin tanrısı. Eşi: Idunn
• Vali - İntikam tanrısı. Odin'in oğlu
• Vili - Üç yaratılış tanrısından biri. Odin ve Ve'nin kardeşi.
• Ve - Üç yaratılış tanrısından biri. Odin ve Vili'nin kardeşi.
• Njord - (Vanir)Deniz, rüzgar, balık ve bolluk tanrısı.
• Vidar- Sessizliğin ve intikamın tanrısıdır. Dev Grid ve Odin'in oğlu.
• Forseti - Adalet, barış ve doğruluk tanrısı. Balder'in ve Nanna'ın oğlu.
• Hermod - Odin'in oğlu.
• Hod - karanlığın ve kışın kör tanrısı.
• Hoenir - Sessiz tanrı.
• Meili - Thor'un kardeşi.

Tanrıçalar

Asynjur'da denilen Æsir tanrıçalarına Asgard'da yaşayan vanir tanırçaları ve dişi devlerde dahil edilmektedir. Tanrıçaların bir kısmı Æsir tanrılarıyla evlidir geri kalanlarında kendilerine özgü başka rolleri vardır.

• Frigg - Evlilik ve annelik tanrıçası. Eşi: Odin
• Freyja - (Vanir)Bereket, sağlık, aşk, güzellik, sihir, kehanet, savaş, çarpışma ve ölüm tanrıçası. Eşi: Od
• Sif - Thor'un karısı.
• Hel - İskandinav mitolojisindeki yeraltı diyarı Hel'in kraliçesi.
• Idunn - Gençlik tanrıçası. Gençlik elmasının koruyucusudur. Eşi: Bragi.
• Nanna - Balder'in karısı ve Forseti'nin annesi.
• Skadi - (Dev)Kış tanrıçası Njord'ün eski karısı.

Roughness nights - the 12 nights around the winter solstice

old German Mythology tradition in the darkest time of the year from 25.Dec - 6 Jan Each of the 12 roughness nights symbolizes a month of the next year - the dreams of those nights to predict the events of that month. What you dream in this 4th night is thus an omen for April of next year!
>> The Wild Hunt and other spirits
>> Divination and talking animals
>> Order and prudence
>> The Wild Hunt and other spirits
Halfway through the Twelve Nights, namely New Year’s Eve, aims to break the Wild Hunt. During this time the spirit realm was open and the souls of the dead and the spirits have output. Demons can organize parades or drag with the Wild Hunt through the country. Until very recently in many parts of Europe was the belief spread that sorceress people who had made a pact with the devil, transformed this time into werewolves and threatened in this form humans and livestock (such as the Baltic States, in West Germany, especially in the Eifel and the neighboring Ardennes, or in Bulgaria and Greece).
This idea is reflected in the Perchten the Alps. Another form of Perchten, but regionally separately and independently, the Gloecklerlauf. Also, the custom is to generate noise at New Year (New Year’s Eve fireworks), should the monsters away, in the Alpine region is also fireworks in all rough nights. In northern Germany the Rummelpott Running is widespread today.
>> Divination and talking animals
Allegedly, the rough nights are also suitable for interviewing oracles. In the New Year’s Eve tradition is this faith - although primarily of sociability - being maintained in the form of lead casting today. The Onion calendar is used for weather forecasting. Animals in the barn at midnight to some roughness nights speak human language and talk about the future - who hear but speak the animals die immediately thereafter. In some places, the animals may complain to a house spirit (as a slump in the heathen world in the Christianfests, but also in a Christianized equivalent) of their Lord: He Did it last year treated badly, he will be punished.
In the 19th century the Rauhnächte for unmarried women to see midnight at a crossroads or other magical place their future groom were seen as an opportunity. His figure appeared and then passed in silence, and the girl was not allowed to speak even look up to her because it would have meant death (Brittany, Wales, Scotland).
>> Order and prudence
The four major Rauhnächte were some places as so dangerous that they were committed with fasting and prayer. The house was allowed to prevail no mess, no white hanging clothes on the line (which would steal the rider, to then use in the course of the year as a shroud for the owner). There were no clothes lines are stretched as the Wild Hunt could get caught up in this. In another version, this is especially (younger) women prohibited. By hanging white (sub) wash the Wild Hunt was lured and then these women “pounce”. Women and children were after dark not be alone on the street. Moreover, it must be played card. In some areas of the Eastern Alps area, these provisions were monitored by Perchten.

Thor is the blood-son of Odin, All-Father of the Asgardians, and Jord, who was also known as Gaea, the goddess who was one of the Elder Gods. Odin sought to father a son whose power would derive from both Asgard and Midgard (as the Earth realm is called by Asgardians), and hence he sought to mate with Jord. Odin created a cave in Norway where Jord gave birth to Thor.[1] Months after the infant Thor was weaned, Odin brought him to Asgard to be raised. Odin's wife, the goddess Frigga, acted as Thor's mother from that time onward. Not until many decades later did Thor learn that Jord was his birth mother.
 
Ragnarok Cycle

The Ragnarok cycle created numerous versions of Thor's origin story, and the fact that Asgard was a place of myth did not help matters when trying to keep track of all of the different stories and personalized descriptions of events. One such story came from the severed eye of Odin, which grew to great size, achieved sentience, and told Thor of another Thor who had existed before the current Thor's birth. This previous Thor was also the son of Odin, but had red hair, not blond hair like the current Thor. Thor was said in myth to have killed the Midgard Serpent, and to have been killed himself by the dying monster's venom, at Ragnarok, the destruction of a previous version of Asgard. Odin himself was killed, but a new Odin appeared in the place of several gods who survived Ragnarok, and it was this new Odin who fathered the current version of Thor. It is uncertain whether a true picture of Thor's origin will ever be told.


The young Thor was raised alongside Loki, who had been adopted by Odin after Loki's Frost Giant father Laufey had been killed in battle. For all of their childhood, Loki was jealous of Thor. Loki's jealousy, which grew to hatred, resulted in a desire to kill Thor. Thus began Loki's enmity for Thor, which persisted for many centuries.
For example, when Thor was eight, Odin sent him to Nidavellir, the land of the Dwarves, to bid the dwarf lords Brokk and Eitri to create three treasures for Asgard's ruler. Among the three treasures that Brokk and Eitri created was the Uru hammer Mjolnir (although Loki sabotaged the creation of the hammer so that its handle was made too short by distracting the dwarven weaponsmiths). Odin bestowed various enchantments upon the hammer, including one that made it impossible for anyone to lift it except someone who was truly worthy of wielding it. Odin then declared that he was reserving the use of Mjolnir for Thor, who would receive it on the day that great deeds of selfless valor had proved him worthy of its power. (Many of the stories contradict each other. This story of the origin of Mjolnir was contradicted by another story that showed Odin wielding Mjolnir long before Thor was even born). For years, Thor strove to become physically strong enough to wield the hammer, and was responsible for many heroic deeds. Finally, when Thor was sixteen, Odin sent him and his friends Balder and Sif on a quest to teach him what was truly required to wield Mjolnir which was a pure heart.

    Slaying A Frost Giant

Thor became Asgard's greatest warrior. Before Thor was twenty, he had fallen in love with the goddess Sif. In fact, when Sif had been kidnapped by Storm Giants and ended up as a prisoner of Hela, Thor offered his own life in exchange for Sif's freedom. The goddess of death was so impressed by the young Thunder God's nobility that she let both of them go. The romance between Sif and Thor waxed and waned over the centuries.

Sometime in the 9th Century AD, Thor traveled to Earth to promote his worship among the Vikings. Both the Norsemen and the Germans, who called him Donner ("Thunder"), came to worship Thor and other Asgardians. Thor actively encouraged the adulation of his Viking worshipers for years, and also encouraged them to find glory in battle. When Thor discovered that his more zealous Viking worshipers had slaughtered the inhabitants of a Christian monastery, he was shocked and ashamed that they committed atrocities in his name. Thor then withdrew from Earthly activities altogether, and the active worship of the gods of Asgard effectively ended. For centuries, the only memory that man would have of the Asgardians would be through myths and legends.

According to the severed eye of Odin, Odin himself later caused Thor to live on Earth in the mortal guises of the Germanic heroes Siegmund and his son, Siegfried. In these two roles, Thor played a major role in Odin's efforts to regain the dangerously powerful Ring of the Nibelung. The warrior Hunding killed Siegmund, but Thor was reborn as Siegfried, the son of Siegmund and his lover Sieglinda. Siegfried took possession of the Ring after killing the giant Fafnir, who guarded it in the guise of a dragon (this Fafnir is not to be confused with the former king of Nastrond).

Siegfried then fell in love with the Valkyrie Brunnhilde, but was murdered by Hagen, the son of Alberich, the dwarf who had created the Ring and placed a curse upon it. Odin, however, resurrected Siegfried as Thor, who again had his full godly powers, but wiped out Thor's memory of his two mortal identities. (It is unclear how much, if any, of this account by Odin's severed eye is true.)

  Çok uzaklarda Olimposun kuzeyinde ve bilinen tüm toprakların ötesinde, uzun süre kimsenin gitmeye cesaret edemediği İskandinavya, kuzeylilerin ve barbarların ülkesi uzanır. Kuzey denizinin sisleri ardında dünyanın en köklü mitolojilerinden biri, İskandinav (Cermano-Nordik) mitleri yatar.
     Odin, (eski İskandinav dilinde "Óðinn") İskandinav mitolojisinde ve paganizminde en büyük tanrıdır. Cermen mitolojisi'nde bulunan Woden ve Wodanaz ile benzerlikler gösterir.

Adı "tahrik", "hiddet" ve "şiir" anlamına gelen óðr'dan gelmektedir. İskandinav panteonundaki diğer birçok ilahi varlık gibi karmaşık bir rol üstlenir; savaş ve bilgelik tanrısıdır. Ayrıca büyü, zafer ve av tanrısı olarak bilinir. Güneş ve Kelt haçı ile sembolize edilir.

Odin: (Alfadir ,Allfather (Herkesin Babası)) Tanrıların babası; Asgard'daki salonu Valaskjalf'da (Katledilmişlerin Korunağı) tahtı Hlidskjalf bulunur. Bu tahttan dokuz diyarda olan tüm olayları gözler. Ayrıca yeryüzüne ve gökyüzüne hakimdir, gerektiğinde kartala dönüşebilir. Odin'in sadece güneş gibi parlayan tek bir gözü vardır. Diğer gözünü Bilgelik Kuyusundan içebilmek için feda etmiş ve sonsuz bilgi elde etmiştir. Habercileri Valkyrie’ler ölü savaşçıların ruhlarını Valhalla’ya taşırlar. İngilizcedeki Wednesday (Çarşamba) günü Woden's Day (Odin'in Günü) den gelmektedir.

Simgeleri, hiç hedefini ıskalamayan mızrağı Gungnir, her dokuzuncu gecede yeni sekiz yüzüğü ortaya çıkran yüzüğü Draupnir ve sekiz ayaklı atı Sleipnir'dir. Sleipnir suda ve karada gidebilir ayrıca iki kuzgunu vardır. Bu kuzgunlar ona dünyadan haberler getirir. Kuzgunlardan birinin adı Huginn (düşünce) ve diğerinin adı Muninn'dir (hafıza).Ayrıca yanında Freki ve Geri adında iki tane kurt eşlik eder.

Kuzey mitolojisinin Zeusu denilebilcek tanrı. Eşi Frigg'den olan çocukları, Balder, Hod Bragi ve Hermod , tanrıça Jord'dan olan çocuğu Thor ve dev Grid 'den olan çocuğu da Vidar 'dır.

Buda ona yeni bir unvan kazandırır, Bu Tanrıların Tanrısı'dır. Elindeki mızrak ise yine 9 ya da 7 gün asılı kaldığı kuzey mitolojisin gerçekleştiği yerin yaşam ağacında runeleri öğrenmesi sonuçu kurtulduğunda kopardığı bir daldan yapılmıştır.

Ragnarok günü geldiğinde, Fenrir Odin'i öldürecektir.

 Dünya yaratılmadan önce sadece Ginnungagap adı verilen bir uçurum vardı. Ginnungagap’ı Mısır mitolojisindeki Nun, Yunan mitolojisindeki Kaos olarak da görebiliriz. Dünya daha var olmadan önce 11 nehir akan Niffleheim’da ölüm var oldu. Niflheim’ın güneyinde başka bir sıcak dünya daha oluştu; Muspell; Devlerin koruduğu yer. Devler buraya Stur yani Siyah dediler. Niflheim’ın nehirleri donmuştu. Bu nehirlere Ginnungagup dendi. Günün birinde Muspell’deki kıvılcımlar nehirlerin üzerine düştü ve nehirleri eritti. Muspelheim’dan çıkan ateşler Niflheim’dan çıkan buzları eritti ve oluşan sihirli sudan ilk yaratık meydana geldi: dev Ymir. Ymir ne erkek ne de dişiydi fakat buz devleri sülalesinin atası oldu. Diğer devleri “terleyerek” yarattı. Vücudunu oluşturan sihirli sular koltukaltları eriyince aktı ve bunlardan diğer devler oluştu.
Bir süre sonra çiftleşmeyi öğrenen bu devlerin çocukları oldu. Bu çiftleşmelerin en önemlisi Bor ile Besta’nın çiftleşmesidir. Bor ve Besta’nın üç çocukları oldu; Odin Vili Vé. Bu üç kardeş kendilerine bir dünya yaratmak isteyip devlerin saldırısına uğradıkları zaman Ymir’i öldürdüler.
Bu öykülerden birine göre de başlangıçtaki boşluk ve kargaşadan sonra önce tanrılar yaratıldı; sonra koca bir devin gövdesinden dünya oluştu. Devin dünyanın köşelerinde duran dört güçlü cücenin omuzlarında taşınan kafatası gökyüzüydü. Dünya yassıydı ve dünyayı kuşatan okyanusun dibinde yılan Jörmungand yaşıyordu.
Dünya büyük dişbudak ağacı Yggdrasil’in üzerinde duruyordu. Bu ağacın en üst dalları Asgard’a değiyor yeraltındaki kökleri Mimir’in kuyusundan ya da insanların yazgılarını belirleyen Nornlar’ın pınarından sulanıyordu. İnsan ırkı tanrıların ağaç kütüklerinden biçimlendirdiği Askr ve Embla’dan türemişti. Ragnarök yani “tanrıların alacakaranlığı” dünyanın sonuna ilişkin bir öyküydü. Loki ve kurt Fenrir zincirlerinden kurtulacak devler Asgard’a saldıracak ölüm gemisi dehşet salacak Jörmungand yılanı denizden çıkacak dağlar titreyecekti. Tanrılar ve düşmanları arasındaki son savaşta herkes birbirini öldürerek yok olacak tüm dünya ve üzerindeki insanlar ateşte yanacaktı. Ne var ki bu mutlak son değildi. Bir süre sonra yeni bir çağ başlayacak Balder dirilecek ve eski dünyanın küllerinden yeni bir dünya oluşacaktı. Yaklaşık M.S. 1. yüzyılda Avrupa’nın kuzeyinde yaşayan Germenler tanrılarına kutsal saydıkları korularda taparlardı. Bazı ağaçlarda tanrısal özellik bulunduğuna inanılırdı. Büyük dişbudak ağacı Yggdrasil’in evreni taşıdığı söylenirdi.

Büyük uçurum ve dokuz dünyanın yaradılışı

Başlangıçta sadece yokluk vardı. Sonsuz bir boşluk. Bu boşlukta tek var olan şey Ginungagap idi, yani büyük boşluk. Sonsuzluğa dek uzanan rengi ve görüntüsü olmayan bir düşüş. Zamanın kıvrımlarında sıcak ve soğuk belirdi. Varolan ilk duygular belkide. Bu her şeyin başlangıcı idi…

Sıcak ve soğuk artık iki nehir olmuştu, ikisi birlikte Gigungagap’a dökülüyorlardı. Kuzeyden akan soğuk ırmağın ismi Niflheim idi. Güneydeki sıcak ırmağın ismi ise Muspelheim idi. Niflheim ve Muspelheim kendi kendilerine oluşmuş ilk dünyaydı, dokuz dünyanın başlangıcıydı(1).

Soğuğun ve sıcağın Ginungagap’a dökülmeden önceki birleşiminde patlamalar yaşanıyordu ve bu patlamalar evrenin ilk canlısının doğumuna neden oldu. Bu ne bir tanrı, ne de bir insandı. Bu bir devdi(2).

Adı Ymir idi. Kızgın, aptal ve aç idi. Ginungagap’ın sonsuz boşluğunda kendine yiyecek aradı ve sonunda sütünden beslenebileceği Audumbla adında dev bir inek buldu(3). Ymir hiç durmadan ineğin sütünü içiyordu, ancak kısa bir süre sonra Audumbla’da acıkmıştı ve etrafta yiyebileceği tek şey Ginungagap’ın taşları idi. Her gün açlığı daha da artan Audumbla hergün bu kayaları daha sık yalıyordu tuz ve yiyecek ihtiyacını gidermek için. Kaya yavaş yavaş şekillenmeye başlamıştı. Sonunda şekil taştan kurtuldu. Bu da ilk tanrının doğuşu oldu.

***

İlk tanrının adı Buri idi. Ymir’in ve Buri’nin yaratma güçleri vardı. Yalnız kalmamak için kendilerine eşler bu eşlerdende çocuklar yarattılar. Tanrıların ve Devlerin soyu Ginungagap içerisinde üremeye başlamıştı. Bu iki ırkın birleşiminden ise Üç büyük tanrı doğdu. Odin, Vili ve Ve. Bütün tanrılar ve devler Odin’in bu zamana kadar doğmuş en güçlü canlı olduğunu anladılar ve ona sagı gösterdiler. O geleceğin ve geçmişin ve insanların babası idi.

Her şey, tüm insanlık ve bizim bildiğimiz manadaki varoluş bir cinayetle başladı(4).Odin ve kardeşleri Vili ve Ve ilk varlık Ymir’i öldürdüğünde başladı. Bu cinayetin sebeplerini hiçbir saga(5) anlatmaz. Ymir’in vücudu dünyanın topraklarına, vücudundaki su denizlere ve vücudundaki kan kaynayan lavlara dönüştü. Dünya artık oluşmuştu. Bu oluşumu Odin doğduğu günden beri biliyordu. Bu kaçınılmaz olan idi. Tıpkı kendi sonu gibi!

Sıra devlerde idi . Odin ve kardeşleri tüm devleri öldürmek için yola koyulmuşlardı. Sadece Bergelmir ve ailesi bu katliamdan kurtulabilmişti. Kaçmışlar ve saklanmışlardı. Bundan sonra kendilerini ve çocuklarını intikam hırsı ile büyüttüler. Bir gün gelecek intikamlarını alacaklardı. Bunu Odinde biliyordu…

Dünya nın yaratılışı artık tamamlanmıştı. Artık onu sabitleyecek ve koruyacak varlıklara ihtiyaç vardı. Bu yüzden Odin cüceleri yarattı. Dört cüce, dünyanın dört yönünü korumak için and içtiler : Austri(doğu), Nordri(kuzey), Vestri(batı), Sudri(güney) ve bu ülkeye (dünyaya) Midgard adını verdiler..

Toplam dokuz dünya (alem) vardı :

Muspelheim Ateş ve ısı,
Niflheim Buhar ve duman ki Ejder Nşdhug’un eviydi burası,
Helheim Karanlığın ve acıların dünyası,
Jotunheim Devlerin yaşadığı dağlardan ibaret olan alem,
Asaheim Asa tanrılarının(6) yaşadığı alem,
Vanaheim Vane(6) tanrılarının yaşadığı yer,
Alfaheim Beyaz alfların (elf) yaşadığı alem,
Svartalfaheim Siyah alfların (Kara elfler)dünyası,
Mannaheim İnsanların yaşadığı alem (Midgard Mannaheimde bulunur)

 

İskandinav tanrıları ölümlüydü, ve ancak Idunn'un elmaları ile Ragnarok'a kadar yaşayabilirlerdi. 

All the power of the storm, from all the world, flows through my veins, and can be summoned by mine hammer at any time, wherever it is. A lightning storm in Japan? Mine. A hurricane off the coast of Barbados? Mine again. A brace of tornadoes in Kansas? Aye...mine. All that might, all that destructive force, mine to command. Channeled and guided through the mystic might of this hammer, guided right at thee!

-- Thor  

 Yggdrasil - Norse Tree of Life - Odin had himself hung on Yggdrasil for 9 days and nights - he suffered greatly and ransomed his right eye in order to obtain the Norse Runes and their wisdom

              “Odin’s last words to Baldr” 

 Prof.Sven Lagerbring, İsveçliler için  Türk kökenlidir  görüşünü bir hipotez olarak değil, tarihi bir gerçeklik olarak sunuyor...
Bu savı doğrulayan bir dizi vakayinameden alıntı yapıyor. Teorisini doğrulatıcı kanıtlar çıkarabilmek için gerilere, Kuzey masallarına, İskandinavya ve İzlanda mitolojilerine gidiyor.


Masallar, Viking Tanrısı Odin'in (Oden,Voden,Woden,Wotan) Asya'dan gelip, bütün Avrupa'yı ,Danimarka Adaları ve Ylland'ı geçip İsveç'e yerleşen büyük bir Tirkiar (Turkar =Türkler) boyunun önderi olarak tarig edilmesine uygun düşüyor. Eski İsveççenin de burada Odin ve yoldaşları tarafından yaratıldığı söyleniyor.

İskandinav mitolojisinde Odin ya da Asar (Asyalılar) ve Asaman (Asya adamı,Asyalı) gibi etkileyici isimlerle ortaya çıkan bu tanrılar, eski Türk kültürünün egemenliğini savunanlar için - ne büyük bir rastlantıdır ki- yeni bir belgedir. Çünkü o mükemmel İzlanda İskandinav folkloru  en özgün destan kahramanlarını boşu boşuna bu uygarlığın taşıyıcıları olarak tanrılaştırdı. Yadsınamayacak tarihi değerdeki tanık ifadeleri onları açıkça Orta Asya'daki yurtlarından göçen Türkler olarak tanımlamaktadır.

"Eski masallarımızda Eski İsveççenin Odin (Oden,Woden) tarafından gerildiği anlatılır. Oden, Herwarar masalının 1.bölümünde Tirkiar (Türkler) ve Asiemaen (Asyalılar, Asyalı adamlar) olarak tanıtılan büyük bir kitlenin önderiydi. AreFrode de aynı öyküyü anlatır. Burada açıkladığı soy ağacında ; Oden'in oğlunun adının Yngve Tirkia Kongr. ve Sturleson, Ynglinge masalı 5. bölümünde, Oden'in çok mülkünün bulunduğu Tyrkland'dan (Türklerin ülkesi) yolculuğunu ayrıntılarıyla anlatır. 


Türkler çok uzun zamanlardan beri Hazar Denizi'nin ve Kafkas Dağları'nın kuzeylerinde çok geniş topraklara sahiptiler. Asa'ların (Asya adamları) nerede oturduklarını belgelemeye gerek yok. Ptelemaeus onları bu bölgelere Don Nehri'nin (Eski İsveççe : Tanais) doğusuna koyuyor. Bunu Sturleson da doğruluyor. Oden ve onun geldiği yer konusunda Latin yazarlardan bilgi aldığına dair bir veri bulunmuyor. Bütün Türkler diğer pek çok akraba halklar gibi göçebeydiler. Büyük bir olasıklıkla, o nedenle "gezgin" anlamındaki İbranice schut (Latince: Vagari) sözcüğünden esinlenilerek Schyther (Scythians- İskitler) olarak anılmışlardır. Buna bağlı olarak da bütün ülkeye Grekler ve Romalılar tarafından Scythia (İskitya) adı verilmiştir. 


İzlanda yazılarında da ,bizim atalarımızın kendi küçük ülkelerine Svithiod denirken, bundan farklı olarak oraya Svithiod hin mikla yada Stora Sverige (Büyük İsveç) deniyordu. Oden Almanya üzerinden yola çıktı ve önce Almanya'da durdu. Oradan Holstein üzerinden Danimarka'ya geçti ve İsveç'te durdu. 

 

Bir gece Balder oldukça rahatsız edici bir düş görür. Düşe göre yaşamı büyük bir tehdit altındadır. Bu durumu hemen Aesirler’e haber vermesi üzerine annesi Frigg ateş ve sudan tüm metallerden kuş ve vahşi hayvanlardan toprak ve taştan oğluna zarar vermemeleri için söz alır. Daha sonra Balder’i aralarına alan Aesirler ona ok ve taş atarak eğlenmeye başlarlar. Çünkü verilen söz onu tüm zararlara karşı korumaktadır. Loki bu durumu sezer ve durumu sorgulamaya başlar. Kardeşinin neden acı çekmediğini araştırdığında annesi ona doğanın yeminini anlatır. Ayrıca doğada yalnızca ökseotunun bu sözü vermediğini de ekler. Loki ökse otunu bulup hemen Aesirler’in arasına getirir ve onu Balder’in kardeşi kör tanrı Hoder’e kötü oyununa ortak olması için sunar. Hoder ökse otuyla Balder’e saldırınca Balder oracıkta ölür. Aesirler intikam almak isterler ancak sarayın kutsiyeti nedeniyle bunu yapamazlar. Çünkü Balder bir savaşçı değildir bir savaşta ölmemiştirbu yüzden ölü kahramanların toplandığı devasa salona Valhalla’ya gidemeyecektir. Balder ölülerin koruyucusu Hel’in eline düşer. OdinBalder’in serbest kalmasını talep ettiğinde Hel dünyada ölü veya canlı her şey Balder için ağlarsa onun Aesirler’e dönebileceğini söyler aksi takdirde daima Hel ile kalacaktır. Aesirler mesajı doğanın insanların tanrıların ve hayvanların Balder’e ağlaması için dünyaya yayarlar. Tümü buna olumlu cevap verirler; Balder’in Hel’in krallığında kalmasını isteyen dev kadın Thokk hariç (aslında kılık değiştiren Loki’den başkası değildir).

Aesirler sonunda Loki’yi yakalamayı başarırlar ve şeytani numaralarını yapmasını engellemek için her yanını zincirlerler. Loki kılık değiştiremez ama bir gün zincirlerini kırar. Bu tüm kötülüklerin canavarların ve devlerin tanrılara saldıracağının alametidir aslında. Tanrıların şafağında büyük Ragnarok savaşı başlamıştır. Odin daha sonra oğlu Vidar tarafından öldürülecek olan kurt Fenrir tarafından yenir. Korkunç mücadelelerin tanrılar ve kötü kuvvetlerin arasında yarattığı öfke tanrı Heimdall ve Loki’nin yüzyüze gelmeleri ve birbirlerini öldürmeleriyle son bulur. Dünya ateşle yok edilir ve bütün kainat sulara gömülür. Bu son yıkımı bir yeniden doğuş dünyanın denizden yeniden yükselmesi yeşille çepeçevre sarılması ve bitkilerin ortaya çıkması izler. Ölen Aesirler’in oğulları Asgard’a hükümdarlıklarına geri dönerler. Tıpkı babalarının yaptığı gibi. Bundan sonra tanrılar Odin’le birlikte devlere karşı savaş yapabilmek için yola çıkmışlardır.

 DERLEME :YAVUZ TELLİOĞLU