Asırlarca Ermeni toplumunu yöneten Yahudi asıllı 'Pakraduniler'in hikâyesi günışığına çıkıyor...Selanikli Sabetaycılar, İspanyol Maranolar ve İranlı Meşhedilerden sonra Ermeniler içinde de Yahudi orijinli bir unsurun 2 bin 700 yıldır varlığını sürdürdüğü ortaya çıktı. Pakraduniler (Bagratuni/Bagratids) adı verilen ve asırlarca Ermeni toplumunu yöneten cemaatin hikâyesi M.Ö 730 yılında başlıyor ve günümüze kadar uzanıyor. İddianın sahibi, araştırmacı-yazar Levon Panos Dabağyan. Yahudi asıllı Pakradunilerin M.S. 1045 yılına kadar Ermenileri "acımasızca" yönettiğini ifade ederken, iddialarına dayanak olarak dünyaca ünlü Yahudi tarihçilerinden Prof. Dr. Abraham Galante'yi gösteriyor. Galante, "Pakraduniler veya Bir Ermeni-Yahudi Tarikatı" adlı kitabında, "Pakraduniler, varlıklarını Juda İmparatorluğu'nun sonlarından (M.Ö. 7. yüzyıl), 20'nci yüzyıla dek sürdürmüş olan Ermeni-Yahudi karışımı bir kavimdir." diyor.
Bizans'ın krallıklarına son verdiği Pakraduniler, Selçukluların hakimiyetine girdikten sonra yüzyılımıza kadar hayatiyetini cemaat içinde devam ettiriyor.
Hikâye milattan önce 730 yılında başlıyor. O tarihte, Ermeni Kralı Sannasar, Filistin'e yaptığı seferde İsrail Kralı Osee'yi öldürerek, 10 Yahudi kabilesini esir alır. Sonra onları Fırat'ın ötesine, Güney Ermenistan'a yerleştirir. M.Ö. 700'lerde, bu kez Babil Kralı Nabukadnezar, Mısır Kralı Necho ile Kudüs Kralı Yoachim'e karşı bir sefer açar. Söz konusu sefere, Doğu Ermenistan Kralı Hıraçya da büyük bir ordu ile katılır. Hıraçya'nın bu savaşta gösterdiği olağanüstü başarı, Nabukadnezar'ı fazlasıyla memnun eder ve esir aldığı 10 bin Yahudi'nin yarısını Kral Hıraçya'ya hediye eder. Bu esirler arasında İsrailoğulları'nın önemli şahsiyetlerinden Prens Şampat (Smbat/Shampat) da vardır. Şampat, kısa zamanda Hıraçya'nın takdirlerine mazhar olur. Devlet hizmetine alınıp, önemli mevkilere yükselir.
ESİRLİKTEN SOYLULUĞA
M.Ö. l5O'lerde soyunun Hz. Davud'a (as) dayandığını iddia eden ve adı "Pakarad Şampa" olan bir Yahudi, zamanın Ermenistan Kralı Vağarşak'a başvurarak saray hizmetine girebilme talebinde bulunur. Dikkat çekme ve kendini sevdirme açısından Prens Şampat'ı dahi gölgede bıraktığı kaydedilen Pakarad Şampa, Kral Vağarşak'ın en yakın bendeleri mevkiine erişir. Sonunda şaşırtıcı bir şekilde, Ermeni Kralları'na taç giydirme imtiyazı ile 10 bin süvariye komuta etme hakkını elde eder. M.Ö. 90-36'larda Ermeni krallarına Dikran II. (Büyük Dikran) İsrailoğullarına yönelik yeni bir sefer düzenler.
Bu sefer sırasında esir aldığı binlerce Yahudi'yi o da ülkesine götürür. Esirler arasından seçtiği "Aşod" adında bir asil Yahudi'yi özel hizmetine alır. Bu olaylar sonucunda Ermenistan'a yerleşen ve zamanla nüfusları hızla artan esir Yahudiler, sürgün yıllarının sembol ismi Prens Şampat'ın hatırasını kendilerine rehber edinerek, teşkilâtlanıp millî varlıklarını koruyabilme mücadelesine girişirler. Zamanla Ermenilerin yönetimini ele geçiren Pakraduniler M.S. 1045'e kadar Ermenistan'da saltanat sürmeyi başarır.
26 YÜZYILDIR YAHUDİLİKLERİ DEVAM EDİYOR
"Kripto Yahudilik"konusunda uzman olan Türkiyeli Yahudi Prof. Abraham Galante, "Les Pacradounis ou Une Secte Armeno-Juive/ Pakraduniler veya Bir Ermeni-Yahudi Tarikatı / Baskı: 1933, Fransızca İst." adlı eserinde bu konuda hayli enteresan bilgiler veriyor: "Pakraduniler varlıklarını Juda İmparatorluğu'nun sonlarından (M.Ö. 7. yüzyıl), 20'inci yüzyıla kadar sürdürmüş olan Ermeni-Yahudi karışımı bir kavimdir. Eğin'de, 'Erzurum-Sivas arasında', Marmara Denizi'nin Avrupa yakasında ve İstanbul Hasköy'de yaşamış oldukları bilinen Pakraduniler, 26 yüzyıldır Yahudi yönlerini sürdürmekte gösterdikleri kararlılık nedeniyle Portekizli Marano'lar, Selanikli Dönmeler ve İranlı Meşhediler gibi Yahudi kökenli topluluklar arasında sayılabilirler."
Dabağyan, Pakradunilerin kullandığıisimlerin Ermenilerden farklı olabildiğini söyleyerek; Ermeni tarihçi Gatoğigos Ğorenazi'den şu nakilde bulunuyor: "Simpat adını, 'Pakraduniler' oğullarına verirler. Bu isim İbranice'den geliyor ve aslı 'Şampat'tır. Ermeniler arasında asırlarca pek revaç görmüş olan 'Pakrat, Simpat, Aşot, Kakik, İsrael, Tavit' gibi isimlerin Ermeni menşe'li olmadığı bariz şekilde meydana çıkmaktadır."
Dabağyan, Bizanslı tarihçi Pavstos'un, 3. Asır'da bölgede iskan edilmiş ve kısmen Hıristiyan olmuş Yahudilerin miktarını 400 bin olarak verdiğini de kaydediyor.
NASSİ: DOMUZ ETİ YEMEZLER
Sabetaycılık, Ladino ve Kripto Yahudi cemaatleri konusunda uzman isimlerden araştırmacı-yazar Dr. Gad Nassi, Pakradunilerin 20. yüzyılın ilk yarısına kadar özel gelenekleriyle Sivas/Divriği ile Erzincan/Eğin (Yeni adı Kemaliye) arasındaki bölgede varlıklarını sürdürdüklerini belirtiyor. Nassi'ye göre cemaatin yayılımı, Arapkir, Kapadokya ve Kilikya/Çukurova'ya kadar uzanıyor.
Nassi, Pakraduni soyundan gelenlerin fiziki görünüşlerinin Ermenilerden farklı olduğunu, kafa yapısı olarak Yahudiler gibi Dolikosefal olduklarını kaydediyor. Bir Yahudi-Ermeni'nin evinde vefat gerçekleştiğinde, evin içini tamamen değiştirdiklerini, evde asla su kullanmadıklarını, çünkü ölüm meleğinin kılıcındaki kanı bu suyla temizlediğine inandıklarını belirtiyor. 7 gün iş yapmayıp Yahudilerde olduğu gibi yas tuttuklarını da kaydediyor. Nassi, Pakradunilerin asla domuz eti yemediklerini, cumartesi günü çalışma yasağına uyduklarını, genelde cemaat içinden evlendiklerini ve soyadlarının da Yahudi kökenlerini anlatacak şekilde olduğunu ifade ediyor. Bunun da Ermeniler arasında "Yahudiliğin bir uzantısı" olarak değerlendirildiğini söylüyor. Nassi, Pakradunilerin, ticaret ve finans alanında çok becerikli olduklarını kaydederken, benzer bir grubun da geleneklerini koruyarak 19'uncu yüzyıla kadar Gürcistan'da Gürcüler içinde hayatiyetini devam ettirdiğini ifade ediyor.
RAFIZÎ ERMENİLER KİM?
Fransız Mareşali Horace Sebastiani, Türkiye Ermenileriyle ilgili 1814 tarihli raporunda Ermenileri normal Ermeniler ve "Rafiziyyun/Rafiziler" olarak ikiye ayırır. Dabağyan "Osmanlı İmparatorluğunda Şer Akımlar" kitabında bu raporu değerlendirirken, Fransızların Türkiye'deki etnik yapıya daha 1800'lü yılların başında bile ne kadar hâkim olduklarının anlaşıldığını ifade ederek şöyle tepki veriyor:
"Selçuklular devrinde, Alparslan'ın saflarına geçerek, Bizans'a karşı savaşan ve sonradan İslam dinini kabul eden Ermenilerin büyük bir kısmı, bilâhere 'Alevi Mezhebi'ne geçmiş ve öyle kalmışlardır. (...) Demek ki, Mareşal Horace Sebastiani, Fransa'nın Türkiye üzerinde taşıdığı gizli emellerin tahakkuk sahasına aktarılacağı zaman, Osmanlı topraklarında yaşayan bilumum unsurlardan istifade edebilmek için Anadolu topraklarında yaşayanları da iyiden iyiye tetkik etmiş veya ettirmiş!"
Ermeni asıllı Türk vatandaşı yazar Torkom İstepanyan ise Pakradunilerle ilgili şu değerlendirmede bulunuyor: "Türk-Ermeni kardeşliğinin başlangıcı 11'inci yüzyıl ortalarına dayanır. 1064'te Pakraduni Ermeni Krallığına Bizanslılar tarafından son verilince, Bizans zulmüne dayanamayan Ermeniler Türklerin himayesine sığındılar. Bu devre onlar için huzur oldu. Vatanlarına sımsıkı bağlandılar. Türkler tarafından bunlardan' bazılarına 'Amiral'lik unvanı verildi. Böylece ilk Türk-Ermeni dostluğunun temeli atılmış oldu. Bu kardeşliğin en güzel kanıtı da bugün dünyanın dört bucağına serpilmiş olan Ermeni toplumunun günümüze dek varlığını sürdüren Türkçe kökenli soyadlarıdır. Örneğin, Romanya doğumlu olduğu halde dünya Ermenilerinin Ruhani Reisi Gatogigos Vazgen I'in soyadı 'Balcıyan'dır." (Sorun olan Ermeniler / Suat Akgül, Ali Güler, Türkar Yay. İst. 2003. s: 402)
"ERMENİ İSYANLARININ ARKASINDALAR!"
Yazar Levon Panos Dabağyan, Ermeni meselesinin can damarını teşkil eden "1. Zeytun İsyanı'nın" arkasında Fransa ve Vatikan'ın bulunduğunu, isyanın düzenleyicilerinin Pakraduniler olduğunu ileri sürüyor. Dabağyan, Zeytunluların kökeniyle ilgili olarak şöyle diyor: "Ani Beldesi'nin Bizanslılara geçmesinden ve Bizanslıların Ermeni katliamından sonra, Anadolu'nun muhtelif bölgelerine dağılan 'Pakraduni Hanedanı' mensupları Haçin ve Zeytun havalisine yerleşmişlerdi. Dolayısıyla (Fransa'nın gönderdiği Katolik Ermeni) maceracı Leon, Ermenileri isyana teşvik için gerçekten en münasip bölgeleri seçmiş demekti. Zira, Pakraduni Hanedanı, zaten birtakım entrikalara müsait ve gayri Ermeni bir unsur idi."
Dabağyan 1862 ve 1895'te iki kez denenen isyanın Türkiye'ye sadık Gregoryan Ermenilerin destek vermemesi üzerine akámete uğradığını kaydediyor. Pakradunilerin de hâlâ var olduğunu belirtiyor: "Hâlâ varlar tabii; ama sayıları ne kadar, organizeler mi bilemem. Sanmıyorum. Ancak, bizde birine 'Pakraduni!' dedin mi, bu hakaret için kullanılırdı. Çocukken birine kızdığımızda, 'Pakradunisin ulan sen!' derdik. Onların ırklarından gelen bir zekâları, müztehzi bir bakışları, hesapçı, işini bilir bir yapıları vardır. Tarım ve zenaattan çok hep ticaretle, para/finans işleriyle uğraşmışlardır."
PAKRADUNİ’ler
veya Bagraduniler… Sır içinde sır, esrar içinde esrar… İki bin 600
yıllık bir hikaye veya macera… Üç kimlikleri var. Birinci ana kimlikleri
Yahudilik… Onun üzerine Ermenilik şalını örtmüşler… En üstte Müslüman
rengindeler… Bunlar kimlerdir, sayıları ne kadardır, belli başlılarının
isimleri… Bilen yok… Politika sahnesindeki Pakraduniler kimlerdir?
Büyük sır…
Pakraduniler hakkında Türkiyede yapılmış tek araştırma Abraham Galante’nin Hamenora dergisinde (Bene Brith locasının yayın organı) çıkmış Fransızca makalesidir. Bilahere bunu kitapçık şeklinde de yayınlamış.
İstanbul kütüphanelerinde tek nüshası yok. Ankarada Genelkurmayda bir adet varmış. Bendenize bir dostum Berlin kütüphanesindeki nüshanın mikrofilmini gönderdi.
Düşünebiliyor musunuz? Adam dıştan (Türk veya Kürt) Müslüman görünüyor ama Müslüman değil… İkinci gizli kimliği Ermenilik… Ermeni de değil… En altta asıl kimliği Yahudilik var…
On dokuzuncu yüzyılın son çeyreğindeki Ermeni isyanlarını, asıl Ermenilerin değil, bu Pakradunilerin çıkarttığı ve kışkırttığı iddia ediliyor.
Türkiye Müslümanlarının bu Pakraduniler konusunu araştırmaları, ciddî tedkikler yapmaları gerekmez mi? Gerekir ama yapan yok.
1984’te mi, 85’te mi, papirüs üzerine Arami lisanıyla yazılmış iki bin yıllık bir Barnaba İncili bulundu da Müslümanlar ne yaptı? Hiç… Şu anda İncilin nerede olduğu bile belli değil!.. Bu İncil incelenip yayınlanmış olsaydı teslis akidesi ve muharref Hıristiyanlık yıkılırdı.
Türkiyenin içinde bulunduğu şu vahim krizlerde, şu korkunç hercümerçte Pakradunilerin ne kadar tuzu biberi vardır? Bilen yok.
Janus gibi iki çehreleri var bunların. Yahudi çehresi… Ermeni çehresi… Türkiyenin güneydoğusunu İsrail nüfuzuna, doğusunu Ermeni nüfuzuna mı açmak istiyorlar. Bilen yok.
Bu konuyu incelemek için en az yedi sekiz dil bilen (Galante’nin on üç dil bildiği rivayet ediliyor) araştırıcılar lazımdır. Öyle “az İngilizce” ile kotarılacak iş değildir bu.
Türkiye Müslümanları içinde eski İbraniceyi ve eski Ermeniceyi bilen kaç araştırıcı vardır? Bırakın İbranice ve Ermeniceyi, doğru dürüst edebî yazılı zengin kültür Türkçesini hakkıyla bilen bilen kaç kişi çıkar?
Yıllardan beri bu Pakraduniler meselesini yazar dururum, şimdiye kadar bir yankı gelmedi.
Tek kimlikli gerçek Ermeniler Pakraduni kelimesini hakaret için kullanırmış.
PKK terör örgütü içinde Pakraduni subaylar varmış.
Sadece zaman zaman “Yahu kısa kes de bize şunların isimlerinin listesini bildir” diyenler çıkıyor. Onlara “Ev adreslerini ve telefon numaralarını da ister misiniz?” cevabını veriyorum…
Bundan on sene kadar önce, dinî bir hizip, başındaki zat hakkında övgülerle dolu bir kitap yazdırtmış ve bunu (sıkı durun) tam iki milyon adet bastırmıştı. Böyle önemli konular varken,
Pakradunilerle meşgul olurlar mı hiç.
Pakraduniler hakkında Türkiyede yapılmış tek araştırma Abraham Galante’nin Hamenora dergisinde (Bene Brith locasının yayın organı) çıkmış Fransızca makalesidir. Bilahere bunu kitapçık şeklinde de yayınlamış.
İstanbul kütüphanelerinde tek nüshası yok. Ankarada Genelkurmayda bir adet varmış. Bendenize bir dostum Berlin kütüphanesindeki nüshanın mikrofilmini gönderdi.
Düşünebiliyor musunuz? Adam dıştan (Türk veya Kürt) Müslüman görünüyor ama Müslüman değil… İkinci gizli kimliği Ermenilik… Ermeni de değil… En altta asıl kimliği Yahudilik var…
On dokuzuncu yüzyılın son çeyreğindeki Ermeni isyanlarını, asıl Ermenilerin değil, bu Pakradunilerin çıkarttığı ve kışkırttığı iddia ediliyor.
Türkiye Müslümanlarının bu Pakraduniler konusunu araştırmaları, ciddî tedkikler yapmaları gerekmez mi? Gerekir ama yapan yok.
1984’te mi, 85’te mi, papirüs üzerine Arami lisanıyla yazılmış iki bin yıllık bir Barnaba İncili bulundu da Müslümanlar ne yaptı? Hiç… Şu anda İncilin nerede olduğu bile belli değil!.. Bu İncil incelenip yayınlanmış olsaydı teslis akidesi ve muharref Hıristiyanlık yıkılırdı.
Türkiyenin içinde bulunduğu şu vahim krizlerde, şu korkunç hercümerçte Pakradunilerin ne kadar tuzu biberi vardır? Bilen yok.
Janus gibi iki çehreleri var bunların. Yahudi çehresi… Ermeni çehresi… Türkiyenin güneydoğusunu İsrail nüfuzuna, doğusunu Ermeni nüfuzuna mı açmak istiyorlar. Bilen yok.
Bu konuyu incelemek için en az yedi sekiz dil bilen (Galante’nin on üç dil bildiği rivayet ediliyor) araştırıcılar lazımdır. Öyle “az İngilizce” ile kotarılacak iş değildir bu.
Türkiye Müslümanları içinde eski İbraniceyi ve eski Ermeniceyi bilen kaç araştırıcı vardır? Bırakın İbranice ve Ermeniceyi, doğru dürüst edebî yazılı zengin kültür Türkçesini hakkıyla bilen bilen kaç kişi çıkar?
Yıllardan beri bu Pakraduniler meselesini yazar dururum, şimdiye kadar bir yankı gelmedi.
Tek kimlikli gerçek Ermeniler Pakraduni kelimesini hakaret için kullanırmış.
PKK terör örgütü içinde Pakraduni subaylar varmış.
Sadece zaman zaman “Yahu kısa kes de bize şunların isimlerinin listesini bildir” diyenler çıkıyor. Onlara “Ev adreslerini ve telefon numaralarını da ister misiniz?” cevabını veriyorum…
Bundan on sene kadar önce, dinî bir hizip, başındaki zat hakkında övgülerle dolu bir kitap yazdırtmış ve bunu (sıkı durun) tam iki milyon adet bastırmıştı. Böyle önemli konular varken,
Pakradunilerle meşgul olurlar mı hiç.
Bellibaşlı Pakraduniler Kimlermiş!
Mehmed Şevket Eygi
Sadece Pakradunileri değil, diğer Kriptoları da bilmeliyiz. Düşmanlık yapmak için değil, bilmek öğrenmek için.
Sabataycılar… Kaç kabileye ayrılır onlar?.. En fanatikleri kimlerdir? Yakubiler, Karakaşlar,
Sabataycı olmayan Kripto Yahudiler… Sünnî görünenler… Alevî görünenler…
Şu kılık değiştirmiş Kürt Yahudileri…
Türklere milliyetçilik ve Türkçülük öğretmeye kalkan şu meşhur Tekin Alp… Nedir onun asıl adı? Moiz Kohen… Kitabında ne yazmış?.. Kahr olsun Şeriat!...
Yüz cin fikirli kurnaz kültürlü Pakraduni on milyon Müslümanı parmağında oynatıyor…
Sayın Müslümanlar, siz yatakta uyuyorsunuz bunu anladık da, ayakta niçin ve nasıl uyuyorsunuz, şunu bir anlatsanıza…
Bunca tarihçimiz ve araştırmacımız var, niçin Pakruduniler konusunda ciddî araştırmalar, kitaplar, ilmî makaleler yazmıyor bu muhteremler?
Bırakın şu ucuz, çocuksu, aptalca, eblehçe dilekleri: Ağabey bize belli başlı Pakradunilerin bir listesini verir misiniz?..
Adresleri ve telefon numaraları da verilsin, birer vesikalık fotoğrafları da eklensin mi?
Medenî Müslümanlar ne yapar: İlmî araştırma enstitüleri, kurumları tesis eder, kütüphaneler arşivler bilgi depolama işi… Yıllar süren analizler… Yedi sekiz dil bilen uzmanlar… Sonra sentez yapılır, çeşit çeşit kitaplar yazılıp yayınlanır ve toplum uyarılır.
Ayakta uyuyanların işi değildir bu!
Bir kedi, kocaman bir köpeği pençeleyip kaçırdı hikayelerine benzemez bu!
Pakradunileri yazmak için Gerchom Scholem, Abraham Galanti gibi ilim adamları lazımdır.
Galanti kaç lisan biliyordu, haberiniz var mı?.. On iki lisan biliyordu. Aramice, eski İbranice, Ermenice ve daha neler neler.
Az İngilizce bilmekle ilmî araştırma yapılmaz.
Medresede okumuş Elmalılı Hamdi efendi mükemmel Osmanlıca, mükemmel Arapça, mükemmel Farsça ve mükemmel Fransızca bilirdi.
Galanti, güçlü bir araştırmacı olduğu içindir ki, bizim şu harf devriminden kısa bir müddet önce “Arabî Harfleri Terakkimize Mâni Değildir” kitabını yayınlamıştı. Yahudi olmasaydı işi dumandı. Akrabalık bağıyla ipe çekilmekten kurtulmuştu.
On milyonlarca Müslüman içinde, ilmî ve tarihî araştırmalar yapacak derecede İbranice bilen kaç kişimiz vardır? Sokak, çarşı pazar, otel resepsiyonu İbranicesini kasd etmiyorum; ilmî araştırma, edebiyat İbranicesi diyorum.
2015 yaklaşıyor. Mükemmel Ermenice bilen, Ermeni kültürünü öğrenmiş kaç uzman yetiştirdik? Kaç ilmî eser yazdık Ermeni iddialarını çürütmek için.
İlmî araştırma yapmak camilere modern helalar yapıp kullananlardan para almaya benzemez.
Çok rica ediyorum, bari şu cümleyi ezberleyelim: Başta Pakraduniler olmak üzere ülkemizdeki Kripto Yahudileri ve Kripto Hıristiyanları öğrenmeden, bilmeden bugünkü Türkiyeyi anlamamız mümkün değildir.
Anlamak istemeyenlere de bir çift sözüm olacak:
Öğrenmek istemiyorsanız Cemaat-İktidar savaşı dedikodularını çılgınca takip etmeye devam ediniz.
Oğlum Mehmed, bu yolda devam et…
• (İkinci yazı)
Dehşet Verici Gaflet
Birinci tesbit: Dehşet verici bir gaflet ve basiretsizlik var.
İkinci tesbit: Birtakım çok vahim, çok feci dinî yanlışlıklar ve sapıklıklar konusunda Diyanet vazifesini yapmamış, halkı ve idarecileri uyarmamıştır.
Üçüncü tesbit: Cemaat-iktidar savaşında en fazla kaybeden Türkiye olmuştur, olmaktadır, olacaktır.
Dördüncü tesbit: Bu savaş ileride Türkiye’nin parçalanmasına yol açabilir.
Beşinci tesbit: Yangını söndürmek için çalışılmamakta, yangının dedikodusu, edebiyatı yapılmaktadır.
Altıncı tesbit: Büyük Müslüman kütle, Ümmet teşkilatı ve birliği olmamasının, Müslümanların başında râşid bir İmam-ı Kebir, dinî cemaat ve tarikatları denetleyen Meclis-i Meşâyih ve Ümmet çapında Fetva Heyeti, bir İslam Bilgi Bankası bulunmamasının, ne büyük bir eksiklik ve felaket olduğunu daha doğru dürüst idrak edememiştir.
Yedinci tesbit: Son krizler şifahî toplum olmaktan ileri gelen geriliklerdir.
Sekizinci tesbit: Çocuklara, gençlere, yeni nesillere Tevhidî eğitim verecek İslam medreseleri ve İslam Mektepleri kurulmadıkça Türkiye Müslümanlarının geleceği karanlıktır.
Dokuzuncu tesbit: İslamî hizmet ve faaliyetlere ilim, irfan, ahlak, bilgelik hakim kılınmadıkça Müslüman toplum bocalayıp duracak, birtakım din sömürücülerinin elinde oyuncak olacaktır.
Onuncu tesbit: Mü’minin firasetinden korkunuz, çünkü o Allah’ın nuru ile görür hadîs-i şerifinin çok uzağında olduğumuz bir kere daha meydana çıkmıştır.
22.3.2014
Sabataycılar… Kaç kabileye ayrılır onlar?.. En fanatikleri kimlerdir? Yakubiler, Karakaşlar,
Sabataycı olmayan Kripto Yahudiler… Sünnî görünenler… Alevî görünenler…
Şu kılık değiştirmiş Kürt Yahudileri…
Türklere milliyetçilik ve Türkçülük öğretmeye kalkan şu meşhur Tekin Alp… Nedir onun asıl adı? Moiz Kohen… Kitabında ne yazmış?.. Kahr olsun Şeriat!...
Yüz cin fikirli kurnaz kültürlü Pakraduni on milyon Müslümanı parmağında oynatıyor…
Sayın Müslümanlar, siz yatakta uyuyorsunuz bunu anladık da, ayakta niçin ve nasıl uyuyorsunuz, şunu bir anlatsanıza…
Bunca tarihçimiz ve araştırmacımız var, niçin Pakruduniler konusunda ciddî araştırmalar, kitaplar, ilmî makaleler yazmıyor bu muhteremler?
Bırakın şu ucuz, çocuksu, aptalca, eblehçe dilekleri: Ağabey bize belli başlı Pakradunilerin bir listesini verir misiniz?..
Adresleri ve telefon numaraları da verilsin, birer vesikalık fotoğrafları da eklensin mi?
Medenî Müslümanlar ne yapar: İlmî araştırma enstitüleri, kurumları tesis eder, kütüphaneler arşivler bilgi depolama işi… Yıllar süren analizler… Yedi sekiz dil bilen uzmanlar… Sonra sentez yapılır, çeşit çeşit kitaplar yazılıp yayınlanır ve toplum uyarılır.
Ayakta uyuyanların işi değildir bu!
Bir kedi, kocaman bir köpeği pençeleyip kaçırdı hikayelerine benzemez bu!
Pakradunileri yazmak için Gerchom Scholem, Abraham Galanti gibi ilim adamları lazımdır.
Galanti kaç lisan biliyordu, haberiniz var mı?.. On iki lisan biliyordu. Aramice, eski İbranice, Ermenice ve daha neler neler.
Az İngilizce bilmekle ilmî araştırma yapılmaz.
Medresede okumuş Elmalılı Hamdi efendi mükemmel Osmanlıca, mükemmel Arapça, mükemmel Farsça ve mükemmel Fransızca bilirdi.
Galanti, güçlü bir araştırmacı olduğu içindir ki, bizim şu harf devriminden kısa bir müddet önce “Arabî Harfleri Terakkimize Mâni Değildir” kitabını yayınlamıştı. Yahudi olmasaydı işi dumandı. Akrabalık bağıyla ipe çekilmekten kurtulmuştu.
On milyonlarca Müslüman içinde, ilmî ve tarihî araştırmalar yapacak derecede İbranice bilen kaç kişimiz vardır? Sokak, çarşı pazar, otel resepsiyonu İbranicesini kasd etmiyorum; ilmî araştırma, edebiyat İbranicesi diyorum.
2015 yaklaşıyor. Mükemmel Ermenice bilen, Ermeni kültürünü öğrenmiş kaç uzman yetiştirdik? Kaç ilmî eser yazdık Ermeni iddialarını çürütmek için.
İlmî araştırma yapmak camilere modern helalar yapıp kullananlardan para almaya benzemez.
Çok rica ediyorum, bari şu cümleyi ezberleyelim: Başta Pakraduniler olmak üzere ülkemizdeki Kripto Yahudileri ve Kripto Hıristiyanları öğrenmeden, bilmeden bugünkü Türkiyeyi anlamamız mümkün değildir.
Anlamak istemeyenlere de bir çift sözüm olacak:
Öğrenmek istemiyorsanız Cemaat-İktidar savaşı dedikodularını çılgınca takip etmeye devam ediniz.
Oğlum Mehmed, bu yolda devam et…
• (İkinci yazı)
Dehşet Verici Gaflet
Birinci tesbit: Dehşet verici bir gaflet ve basiretsizlik var.
İkinci tesbit: Birtakım çok vahim, çok feci dinî yanlışlıklar ve sapıklıklar konusunda Diyanet vazifesini yapmamış, halkı ve idarecileri uyarmamıştır.
Üçüncü tesbit: Cemaat-iktidar savaşında en fazla kaybeden Türkiye olmuştur, olmaktadır, olacaktır.
Dördüncü tesbit: Bu savaş ileride Türkiye’nin parçalanmasına yol açabilir.
Beşinci tesbit: Yangını söndürmek için çalışılmamakta, yangının dedikodusu, edebiyatı yapılmaktadır.
Altıncı tesbit: Büyük Müslüman kütle, Ümmet teşkilatı ve birliği olmamasının, Müslümanların başında râşid bir İmam-ı Kebir, dinî cemaat ve tarikatları denetleyen Meclis-i Meşâyih ve Ümmet çapında Fetva Heyeti, bir İslam Bilgi Bankası bulunmamasının, ne büyük bir eksiklik ve felaket olduğunu daha doğru dürüst idrak edememiştir.
Yedinci tesbit: Son krizler şifahî toplum olmaktan ileri gelen geriliklerdir.
Sekizinci tesbit: Çocuklara, gençlere, yeni nesillere Tevhidî eğitim verecek İslam medreseleri ve İslam Mektepleri kurulmadıkça Türkiye Müslümanlarının geleceği karanlıktır.
Dokuzuncu tesbit: İslamî hizmet ve faaliyetlere ilim, irfan, ahlak, bilgelik hakim kılınmadıkça Müslüman toplum bocalayıp duracak, birtakım din sömürücülerinin elinde oyuncak olacaktır.
Onuncu tesbit: Mü’minin firasetinden korkunuz, çünkü o Allah’ın nuru ile görür hadîs-i şerifinin çok uzağında olduğumuz bir kere daha meydana çıkmıştır.
22.3.2014
YASAL UYARI: Sitemizde yayınlanan köşe, yorum yazıları veya haberlerin
tüm hakları Milsan Basın Sanayii A.Ş.’ye aittir. Kaynak gösterilse dahi
hiçbiri özel izin alınmadan kullanılamaz. Bu haber veya yazıların bir
kısmı sadece Milli Gazete tarafından sağlanan RSS verileri kullanılarak
ve
milligazete.com.tr’ye aktif link verilerek alıntılanabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder